Wielki Atraktor kontra Wielka Pustka

Wyróżnienie w kategorii ogólnej na Sejmiku Poetyckim "Pod Diablą Górą" 2019, publikacja w almanachu.

Wiersz na 40-lecie ZPiT "Wolbromiacy"

Wiersz przeczytany ze sceny na wszystkich trzech jubileuszach (przed ok. 1000 osób) oraz trzykrotnie wystawiony wraz ze zdjęciami "Tańczące rodziny "Wolbromiaków" Katarzyny Klimek-Krężel.

Drży mi serce na tej scenie

jest wspomnieniem i pragnieniem

nosi rysy moich butów

Przemierzona setki razy

niby cień znajomej twarzy

szepcze do mnie echa zdarzeń

Głowa prosto, palce w dół

patrz jej w oczy, klęknij, stój

złap ją śmielej w pasie

Teraz czasem mi się śnisz

chusta, wianek, złota nić

usta jak czereśnie w sadzie

A czy w głębi Twoich snów

jestem czasem ja, Twój druh

który z Tobą wtedy tańczył?

Na tej scenie pośród nut

setki lat mających słów

przeszłość nie jest tylko cieniem

Wejdź tu ze mną jeszcze raz

walc, kujawiak, ukłon w pas

znów z widowni na nas patrzą

Zapamiętać chcę tę chwilę

niech tradycja dłużej żyje od nas

błyszcząc w naszym tańcu

"Dlaczego tu jestem"

Ubi sunt?

Dwie wersje :)

homo ignorantus

Magdalena Świerczek (Naz)

budzę się i zaczynam śnić
koszmary

kogoś wyrwały ze snu strzały
(dobrze, że nie mnie)

na poboczu drogi leży kot
(dobrze, że nie mój)

mija mnie karetka na sygnale
(wszyscy zdrowi, wszyscy w domu)

tłum ignoruje leżącego bezdomnego
(na pewno śpi, ma dobre sny)

ktoś kaszle potwornie z przodu tramwaju
(robi się chłodno, gdzie schowałam szalik?)

za ścianą płacze dziecko sąsiadów
(pewnie boli je brzuch, je za dużo czekolady)

w gazecie piszą, że mój sweter
zrobiła wyzyskiwana, biedna Azjatka

nie wolno mi pić kawy, a mam jeszcze
sto czterdzieści cztery strony przed sobą

śnię koszmary do późna
na szczotce zostaje
zbyt wiele włosów

kładę się myśląc o odżywkach

najbardziej samotny wieloryb na świecie

Brak mi czasu z racji wydawania książki i pracy naukowej, ale niedługo powinny pojawić się nowe, zobrazowane wiersze. Wrzucam odnośnik do wiersza z 14 lutego, który umieściłam na blogu głównym.

Nowe przedstawienia

Kontynuuję ideę obrazowania moich wierszy.

Wiersz, który wygrał nagrodę pierwszego stopnia w Turnieju Jednego Wiersza o Laur Jubilata 2009. Na nowo przedstawił go mój wspaniały eM Gie.

Nowy, dotąd niepublikowany. Wykonanie własne.

Magdalena Świerczek (Naz)

"FF", jeden z moich ulubionych. Wykonanie własne.

Wiersz opublikowany przez Polskie Kulturalne Podziemie w 2014 roku. Wykonanie własne.

Nowe wiersze, nowe przedstawienia

Mam strasznie dużo roboty z prozą i pisaniną naukową, ale powoli udaje mi się spisywać nowe wiersze i przedstawiać je w odmienny od standardowego sposób. Pięć świeżutkich utworów popchnęłam na konkurs, wyniki w lutym. Ale mam dwa w rezerwie, oba na publikację internetową. Poniżej pierwszy.

Magdalena Świerczek (Naz)

"skąd się biorą dzieci"

na końcu języka

chwiejesz się

zarzucając kotwicę

w moim sercu

serce opada

tonie

pęcznieje

aż się rodzi

nowy Wszechświat